17 sept 2013

linda, musa, arito, musica, miedo, tiemblo, lloro

No puedo, juro que no puedo, también te puedo jurar que lo intento, pero no te puedo jurar que quiero, no se si quiero, jamás voy a estar segura de si quiero, no se que quiero, que quiero, te quiero, pero no te quiero ahora, yo soy otra, vos sos del mas alla, estas muerte radioactivosuicida bajo la tierra amarilla de mi patio imaginario flotando en la ventana. No puedo, te juro que no quiero, digo, que no puedo, que quiero, ay, mi cabeza, que quilombo. La musa se va a enojar, la musa que me abraza, me besa, me da todo lo que jamás serias capaz de darme, ama mis silencios, me ama en mis estados mas solitarios y en los mas alegres, me siento comoda, me gustan sus pezones, mi musa, mi absoluta soledad reflejada en un amor celestial y vagamente redundante, el silencio, las mascaras, las drogas, el alcohol, la ventana, el patio imaginario con las flores que plante el dia que la musa llego a mi carne, su piel huele a plástico como mi mochila nueva y es suave como las plantas del patio, y el miedo tiene un gusto a café con leche zarpado, y mis polleras se vuelven mas cortas hasta que las tengo que tirar para no quedar descubierta ante vos, musa, muerte, plástico de mochila, café con leche, vayamos caminando de la mano y que no importe si se cae el cielo, que se caiga, tengo tanto miedo que no me importaría mas que por mis dibujos que las cosas de repente, no se, de repente podrían apagarse, pero por un ratito, asi despierto y vos estas ahí conmigo como si el mundo hubiese sido reseteado y las palabras fueran haciendo formas geometricas alrededor de tus orejitas, linda, musa, arito, musica, miedo, tiemblo, lloro, linda, musa, arito, musica, miedo, tiemblo, lloro, linda, musa, arito, musica, miedo, tiemblo, lloro. 

No hay comentarios: